มูลนิธิชุมชนสงขลา (Songkhla Community Foundation)

"การทำงานกับชุมชนเมือง"

กลุ่มเครือข่ายออมทรัพย์ตำบลบ่อยาง นัดหมายสรุปบทเรียน เตรียมพร้อมการทำงานในปีต่อไป พบบทเรียนสำคัญ

๑.การรับรู้เรื่องพื้นฐานการทำงานยังเป็นสิ่งสำคัญ อันประกอบด้วยข้อมูล การสื่อสาร และเป้าหมาย เหล่านี้จะต้องสัมพันธ์กัน ทะลุถึงกันและกัน ไม่มีผิดเพี้ยนตกหล่นไประหว่างทาง แต่ความเป็นจริง เป็นอีกแบบ นั่นคือ เราต่างสัมพันธ์กับคนอื่น มีข้อต่อระหว่างเราและหน่วยงานหรือเครือข่ายที่เราทำงานด้วย มีการรับรู้แค่ระดับกิจกรรม แต่ขาดการอธิบายถึงเรื่องพื้นฐาน ที่มาที่ไป ขาดการเชื่อมโยงกับตัวเอง และไม่ย้ำชัดในเป้าหมาย

๒.การทำงานสาธารณะต้องประสานประโยชน์ส่วนตัวกับส่วนรวม จะต้องสมดุลกัน มีกระบวนการและระบบการทำงานที่ดีมาช่วยป้องกัน พิสูจน์ความคิด ความเชื่อ ผ่านวันเวลาจนสามารถสร้างความไว้วางใจ วัดผลกันที่ระบบทีม มีคนเข้ากระบวนมากขึ้นกว่าเดิม ไม่ผูกติดกับผู้นำ ความเชื่อมั่นไว้วางใจของสมาชิก การมีระบบการบริหารจัดการที่โปร่งใส เป็นธรรม เกิดการทำงานเป็นเครือข่ายข้ามชุมชน ข้ามองค์กร

๓.พลังแห่งพลเมือง ในฐานะเราเป็นมนุษย์ แม้เป็นประชาชนคนสามัญ แต่ก็มีสิทธิ์ มีเสรีภาพ มีพลังที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลงด้วยตัวของเรา โดยมิต้องรอการกำหนดจากคนอื่น การกระตุกปลุกให้ตื่นมองเห็นตัวเองและผู้อื่นในมุมมองใหม่จึงต้องทำอย่างสม่ำเสมอ

นโยบายสาธารณดีๆไม่ได้ผุดบังเกิด แต่มาจากการผลักดัน ขับเคลื่อน สร้างรูปธรรม ตัวเราเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้เกิด

๔.ชุมชนไม่ว่าเมืองหรือชนบท ตกอยู่ในสถานการณ์แตกสลาย ไม่เหลือความเป็นชุมชน การวางรากฐานความเป็นชุมชนจึงเป็นสิ่งสำคัญ มิเช่นนั้นก็ไร้พลังที่จะไปจัดการปัญหา ในทางกลับกัน เราเริ่มด้วยปัญหาและต้องการหลุดพ้นจากปัญหา แต่มองไม่ออกว่าจะแก้ได้อย่างไร การจดจ่อกับเป้าหมาย แต่ขาดการมองวิเคราะห์รากแห่งปัญหา ทำให้ไม่สามารถต่อกรรับมือเรื่องยากๆได้

การเริ่มต้นทำกิจกรรมสร้างสรรค์โดยมีเป้าหมายเพื่อดูแลคนเปราะบางอ่อนแอ ลดรายจ่ายในครัวเรือน พร้อมกับสร้างความสัมพันธ์ในฐานะสมาชิกในชุมชน กินข้าวร่วมกัน ช่่วยเหลือเกื้อกูลกัน เหล่านี้จะทำให้ละลายกำแพงแห่งอคติ มนุษย์ล้วนต้องการความหมายของการอยู่ร่วมกัน ไม่อาจอยู่ลำพัง

ชาคริต โภชะเรือง