มูลนิธิชุมชนสงขลา (Songkhla Community Foundation)

ม.1 บ้านปากช่อง ต.ชะแล้ ปรับโครงสร้างคณะกรรมการหมู่บ้าน กำหนดหย่อมบ้านกระจายออกไปให้ครอบคลุมพื้นที่ 7 หย่อมบ้าน ระบุรายชื่อครัวเรือนแต่ละหย่อมบ้าน และออกแบบการประชุมสัญจรที่จะสร้างการมีส่วนร่วมชวนสมาชิกแต่ละหย่อมบ้านมาประชุมเพื่อคัดเลือกตัวแทนหย่อมบ้านมาทำงานเป็นกรรมการหมู่บ้าน

นัดเลี้ยงข้าวต้มและทำขนมทองม้วนสด ประกอบการพูดคุยสถานการณ์ปัญหา ความต้องการของการพัฒนาหมู่บ้าน เปิดใจคุยเพื่อยกระดับการทำงานที่แตกต่างจากเดิม

ปัญหาของกรรมการหมู่บ้านปัจจุบันมีแต่โครงสร้างแต่กรรมการที่เข้ามาทำงานจริงก็มีเพียงผญ. ผช.ผญ.และผู้มีจิตสาธารณะไม่มาก การถอยลงไปรับสร้างการมีส่วนร่วมเช่นนี้ถือเป็นกระดุมเม็ดแรกที่จะต้องกลัดให้ถูก หากทำกันแบบรวบรัด ตั้งกันให้เสร็จๆไปส่งการบ้านให้กับ "นาย" โดยปราศจากการมีส่วนร่วม เท่ากับลดทอนคุณค่าของกลไกดังกล่าวลง

กรรมการหมู่บ้านมีมาโดยตำแหน่งคือผญ. ผช.ผญ. สมาชิกท้องถิ่น ที่เหลือจะเป็นการเลือกตัวแทนเข้ามาคือ กลุ่มอาชีพ 18 กลุ่ม ที่ปรึกษา(เช่น ข้าราชการ) ผู้ทรงคุุณวุฒิก็จะต้องมีการคัดเลือกเข้ามา และกรรมการกลุ่มบ้าน ผญ.จะต้องจัดแบ่งเขตและครัวเรือน แล้วจะต้องให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในกลุ่มบ้านนั้นเลือกตัวแทนของตนเข้ามาเป็นกรรมการ ที่แล้วมาผญ.จะใช้ผช.ผญ.บ้านบ้าง(ซึ่งผิดกฏหมาย ไม่ถูกต้อง) หรือตั้งใครสักคนขึ้นมา ปราศจากการมีส่วนร่วมของสมาชิก ทำให้กรรมการที่ได้มา ไม่รู้บทบาทและไม่ยึดโยงกับสมาชิก ประกอบกับคนที่มีใจอาสาเสียสละมีน้อย หรือมองว่าทำงานกันแบบ "ไฟไหม้ฟาง" ไม่จริงจัง เหล่านี้คือกับดักการทำงานที่กรรมการหมู่บ้านจะต้องฟันฝ่า

นัดครั้งต่อไป กรรมการหมู่บ้านลงไปประชุมรายหย่อมบ้าน(ครั้งละ 2 หย่อมบ้าน) นัดกันตอนค่ำ กินข้าวต้มร่วมกันแล้วหารือและคัดเลือกตัวแทน เป้าหมาย 141 ครัวเรือนให้มาร่วมให้ได้มากที่สุด

บันทึกโดย ชาคริต โภชะเรือง
วันที่ 4 มิถุนายน  2560