เก้าอี้ ๔ ขา หัวใจงานพัฒนาเพื่อการเปลี่ยนแปลง
"เก้าอี้ ๔ ขา"
การทำงานในพื้นที่หากคิดในแง่ความยั่งยืน ควรประกอบด้วยขาการทำงานอย่างน้อย ๔ ขาที่เสมอกัน คือ
๑.ส่วนภูมิภาค ประกอบด้วยตัวแทนกระทรวงต่างๆและพ่อเมืองรับนโยบายจากส่วนกลางนำมาสู่การปฎิบัติ หรือนำปัญหาจากพื้นที่ไปสู่การแก้ปัญหาเชิงนโยบาย
๒.ส่วนท้องถิ่นและท้องที่ ในฐานะองค์กรภาครัฐส่วนท้องถิ่น มีหน้าที่ดูแลประชากรของตน โดยมีผู้บริหารที่เป็นนักการเมืองผ่านการเลือกตั้ง และกำนัน/ผญ.บ้าน ภายใต้ทิศทางการพัฒนาระดับตำบลเดียวกัน ยึดโยงกับประชากรทุกกลุ่มวัย
๒.ส่วนวิชาการ ทำหน้าที่ในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ใช้ความรู้ในการจัดการปัญหาหรือยกระดับการพัฒนา ซึ่งหมายรวมไปถึงภูมิปัญญา ปราชญ์ชุมชน ผู้นำทางจิตวิญญาณ
๓.ส่วนประชาสังคมและเอกชน ในฐานะองค์กรทางสังคม กลุ่ม ชมรม เครือข่าย สมาคม มูลนิธิ ที่จะมีบทบาทมีส่วนร่วมในการขับเคลื่อนงานตามประเด็นปัญหาและศักยภาพของตน
โดยมีระบบหรือพื้นที่กลางที่ยึดโยงขาทั้ง ๔ ให้ตั้งมั่นเสมอกัน บอกถึงความเป็นสนามพลังที่จะต้องสร้างด้วยกัน
ขาใดขาหนึ่งไม่อาจขาดจากกัน หากการขับเคลื่อนใดฝากไว้กับขาใดขาหนึ่งเพียงลำพังก็อาจจะไม่สามารถสร้างความต่อเนื่องและยั่งยืนได้ด้วยความเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยต่างๆไม่ว่าจะเป็นตัวบุคคลหรือระบบ
Relate topics
- "บ้านหลบมุม : ชุมชนแบบใหม่"
- "สังคมเป็นสุข"
- สิ่งแวดล้อมยั่งยืน
- "iMedCareเขาแก้ว"
- "ห้องเรียนสวนผักคนบ่อยาง"
- "แนวทางธุรกิจเพื่อสังคม iMedCare"
- "เศรษฐกิจสร้างสรรค์"
- "ความร่วมมือการดูแล ๑๐ ชุมชนริมทางรถไฟทน.หาดใหญ่"
- "สวนผักคนเมืองบ่อยางและหาดใหญ่"
- เครือข่ายเมืองบ่อยางร่วมเวทีการพัฒนาโครงการสร้างเสริมสุขภาวะด้วยแนวคิดเศรษฐกิจฐานรากในกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากวิกฤติโควิด 19 พื้นที่ภาคใต้