มูลนิธิชุมชนสงขลา (Songkhla Community Foundation)

"ทบทวนธรรมนูญลุ่มน้ำภูมี"

พื้นที่นโยบายสาธารณะเชิงภูมินิเวศยังมีดำเนินการอยู่ไม่มากนัก ส่วนใหญ่มองในทิศทางของสิ่งแวดล้อมที่เน้นการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรในลุ่มน้ำของหน่วยงานราชการมากกว่ามองแบบองค์รวม

ในวาระ ๑๐ ปีธรรมนูญลุ่มน้ำภูมี ได้นำกรอบปัจจัยสังคมกำหนดสุขภาพมาพิจารณาร่วมกับกรอบคิดของเครือข่ายอนุรักษ์และพัฒนาลุ่มน้ำรัตภูมี เพื่อให้มองภาพรวมได้มากขึ้น พบว่ายังสามารถเพิ่มเติมมิติสุขภาวะในด้านอื่นๆได้อีกไม่น้อย

อาทิ ด้านสุขภาวะของผู้คน กลุ่มอาชีพ ที่เกี่ยวข้อง

ด้านแรงงาน รายได้ ปัจจัยการผลิต จะต่อยอดเพิ่มมูลค่า ลดต้นทุนการผลิตด้วยเทคโนโลยี ภูมิปัญญา อย่างไร โดยเฉพาะโอกาสจากการท่องเที่ยวชุมชน เชิงเกษตร เชิงวัฒนธรรม

ด้านอัตลักษณ์ มีเขียนไว้บ้างแล้ว แต่ยังสามารถเพิ่มความคมชัด ระบุฐานอัตลักษณ์ที่โดดเด่น อยู่ในวิถีชีวิตได้จริง

ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ที่จะส่งผลต่อระบบนิเวศโดยตรง ในพื้นที่ก็มีการนำข้อมูลจากศูนย์อุตุฯมาปรับใช้ในการวางแผนการผลิต การเลือกพันธุกรรมพืชที่เหมาะสมกับดินฟ้าอากาศ

ด้านการศึกษา จะเชื่อมโยงความรู้จากระบบนิเวศเข้ามาอยู่ในห้องเรียนหรือนำห้องเรียนเข้ามาอยู่ในระบบนิเวศได้อย่างไร เพื่อสร้างภาพจำใหม่ให้กับเด็กรุ่นหลัง นำความสมบูรณ์ของทรัพยากรมาใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่าและยั่งยืน

ด้านเพศ และชนชั้น เราจะเห็นบทบาทของเพศหญิงที่อยู่เบื้องหลัง และระดับชนชั้นทางสังคมที่ไม่ค่อยมีการนำมาวิเคราะห์

ด้านปัจจัยเชิงโครงสร้าง โดยเฉพาะมิติการปกครองที่แยกส่วนจากกัน ขาดเจ้าภาพร่วมที่จะมองภาพเชิงพื้นที่

เหล่านี้จะเป็นมิติใหม่ๆที่จะเพิ่มเติมเข้ามาให้กับเครือข่าย และต่อยอด ๑๐ ปีธรรมนูญลุ่มน้ำภูมีให้สามารถรับใช้สังคมได้อย่างเหมาะสม