มูลนิธิชุมชนสงขลา (Songkhla Community Foundation)

มาลองสู้กับความเจ็บป่วยทางสังคมสักตั้ง!!

วันนี้ผมตรวจ OPD มีคนไข้วัยรุ่นคนหนึ่งไข้สูง พี่สาวพามาตรวจ อาการเหมือนไข้หวัด แต่ดูผอมๆโทรมๆ ผมเลยถามไปว่า กินท่อมไหม คำตอบออกมาว่า กินทุกวัน

ตอนบ่ายที่ ER มีคนไข้อีกคน ญาติพามาเพราะอาละวาดคลุ้มคลั่ง จากการใช้ยาบ้ามานาน ต้องจับมัดไม่ได้อาละวาด ก่อนจะฉีดยาให้สงบ และติดต่อหาโรงพยาบาลจิตเวชให้รับตัวไปดูแล ซึ่งอาจไม่มีเตียงว่าง ต้องนอนที่สะบ้าย้อยก่อน แต่ก็จะเหนื่อยยากเรื่ิองการเฝ้าและการดูแลมาก เพราะอาจจะโวยวาย จนเตียงอื่นไม่ได้นอน เตียงอื่นก็จะตื่นกลัวด้วย

ยาเสพติดระบาดหนัก ทั้งที่ถูกกฎหมายเช่นกระท่อม กัญชา และที่ผิดกฎหมาย เช่นยาบ้า ยาไอซ์ ผงขาว ไม่เห็นวี่แววว่าจะลดลงเลย เป็นทุกข์ใหญ่ของแผ่นดิน

ใบกระท่อมเป็นยานั้นไม่เถียง ถ้ากินวันละสองสามใบ แต่ถ้าต้มกันเป็นมัด กินกันเป็นหม้อ กินต่อเนื่ิองนานเข้าสมองก็จะติดยา กัญชา ยาบ้า ผงขาว ก็เช่นกัน เมื่อสมองติดยา ก็ยากมากที่จะรักษา เพราะความสุขเดียวที่เขาจะเหลืออยู่ในชีวิตเขาคือ การได้เสพยา

ปีใหม่ 2568 ทีมโรงพยาบาลสะบ้าย้อยตั้งใจแล้วว่า เราจะเปิด “โรงพยาบาลมินิธัญญารักษ์” ที่ในโรงพยาบาลสะบ้าย้อย น่าจะได้ 12 เตียง เพื่อรับบำบัดผู้ติดยาที่อาการไม่รุนแรง ที่ไม่ถึงขนาดคลุ้มคลั่งจิตเวช มารับการบำบัด เพื่อช่วยบรรเทาปัญหาในชุมชน

แม้จะได้ผลน้อย แต่ก็ตอบโจทย์บรรเทาความทุกข์ของชุมชน

เป็นของขวัญปีใหม่ จากชาวโรงพยาบาลสะบ้าย้อย ให้คนอำเภอสะบ้าย้อยของเรา

นพ.สภัทร ฮาสุวรรณกิจ

25 พฤศจิกายน 2567